Afgelopen zaterdag speelde het 2e zijn wedstrijd in en tegen Leeuwarden. Op pad met een team inclusief coach met een gemiddelde leeftijd van 21,5 jaar. Een jeugdig enthousiast team, waarbij 2 ervaren heren afwezig waren. De wedstrijd begon met een typerende score, een klutsbal, waarbij Jorrit zichzelf d.m.v. een kopbal een assist gaf.
Na de 0-2 kwam de wedstrijd meer in evenwicht. De doelpunten waren erg schaars, het baltempo lag te laag. Verdedigend zat het wel redelijke dicht getimmerd. Met 4-6 werd de kleedkamer opgezocht voor thee. Het was een kwestie van baltempo verhogen, afvang invullen en snel tot schot komen. Lisanne kwam erin voor Pytsje.
De aanval van Remco kwam moeilijk tot goede aanvallen. Met name de heer van Remco weerhield hem ervan de afvang in te vullen. Dit haalde het tempo omlaag. De tegenstander wist prima te profiteren en kwam zelfs op voorsprong 7-6. Hier en daar wat paniekerige ogen. Ja als coach enige heer op de achterhand, zou in het andere vak komen, maar kwam voor Jorrit. Het vak werd wat rustiger en Lisanne kwam tot scoren. Bij vakwissel kwam Jorrit voor Remco en maakte het karwei af, 7-8. Ja niet een geweldige wedstrijd, maar mentaal en vooral qua vechtlust weer een stuk verder dan vorig seizoen.
Dan een midweekse wedstrijd tegen de Granaet. Midweekse wedstrijden en het 2e zijn geen goede combinatie, maar tegen de nummer laatst moet het toch lukken. Met 10 eigen spelers en dat doordeweeks, op naar Dokkum. Met Remco V weer terug hopelijk ook weer wat meer scorend vermogen. Na een half bakken warm up (we doen dit wil even), kwam de tegenstander 1-0 voor. Wakker geschrokken begonnen we te scoren. Met 4-10 werd de warme kleedkamer opgezocht.
Waar Remco Z eigenlijk de enige was met tegenstand, was het dus zaak dat het andere vak zo snel en veel mogelijk moest scoren om ver uit te kunnen lopen. Dat plan viel goed op zijn plaats 4-16. Tijd om te wisselen, Pytsje en Thamara voor Sannah en Stella. Dit pakte zeg maar gerust niet briljant uit, 7-16. Thamara maakte weer plaats voor Sannah om het tempo erin te houden. Het scoren kwam weer los.
Dan het moment wat geen enkele speler ooit mee wil maken. We noemen de speler J. Deze J. had al vier tegenstanders tegenover zich gehad, dat bleek voor hem niet voldoende. Het zal aan ‘de slechte verlichting’ hebben gelegen, maar J. was zijn tegenstander volledig kwijt. Zocht een ander om te verdedigen, maar wat deed deze nu? Heeft die een fluit in de mond, de rest mag u zelf bedenken. J. zal hier vast nog wel eens aan herinnerd worden.
De punten mee naar huis, 10-21. Emmeloord heeft doordeweeks van WWC gewonnen. De spanning in de competitie is volledig terug.
