Zaterdag 22 mei, de bekendste Derby van de wijde omstreken stond weer op de planning: KV It Fean / Boelenslaan 2 - DTS 2. Deze wedstrijd is misschien wel belangrijker dan bovenaan eindigen, dit ging over onze eer. Na een teleurstellende wedstrijd tegen DTS te hebben gespeeld in het eerste deel van het veldseizoen, was het team nu vastberaden om te winnen. Door met zijn allen op de fiets naar Surhuizum te vertrekken, kon ons aanvalsplan nog een keer goed doorgesproken worden.
Na ruim op tijd te arriveren hadden we genoeg tijd om in te schieten, dit ging echter niet vlekkeloos: ons schot werd getreiterd door een gemene wind. Of zou het toch gewoon gebrek aan techniek zijn, maar dat valt moeilijk voor te stellen. Desondanks gingen wij met volledig vertrouwen de wedstrijd in. Het werd stil op het veld… zelfs de vogels vloten niet meer, het enige wat vloot was het fluitje van de scheids, waarmee de wedstrijd begon.
Daarna barste het los, van beide kanten werd fel aangemoedigd. Esther en Stella wisten beide snel een afstandsgoal te scoren waardoor It Fean / Boelenslaan 0-2 op voorsprong kwam. Daarna wist DTS ook te scoren, maar dit werd snel afgestraft door Stanley met een mooie strafworp. DTS gaf daarna niet op, want zij wisten ook weer te scoren. Dit bracht de stand op 2-3. De spelers van het 2e keken elkaar aan, nu is het tijd om ons aanvalsplan toe te passen en direct werden er 5 achtereenvolgende goals gescoord. Daarmee stond het 2-8 in de rust.
Met goede moed gingen we de tweede helft in, het voelde alsof de wedstrijd al gespeeld was, maar niks bleek minder waar! DTS wist zich te herpakken en scoorden daarna direct 3 goals. Dit bracht de spanning weer terug in de wedstrijd. Er moest wat gebeuren van onze kant, daarom werd de uitgeputte Roan gewisseld en kwam super-sub Jorrit ‘Joost’ de Vries erin.
Met deze vernieuwde kracht wisten we weer wat tegenkracht te geven: we scoorden weer mee en het bleef gelijk op gaan. Van 7-8 naar 7-9, van 8-9 naar 8-10 enzovoort. Dit bleef de hele tweede helft zo doorgaan en de spanning was om te snijden. In de laatste minuut stond het 11-12, de bal wordt op Lubbert-Jan gespeeld hij neemt het schot en… het lijkt alsof de wereld in slow-motion gaat, deze moet erin! Iedereen kijkt met grote ogen naar de bal en… natuurlijk wordt het een goal! 11-13 en kort daarna werd het laatste fluitsignaal gespeeld. Oorverdovend gejuich klonk vanaf de kant van It Fean / Boelenslaan, o wat waren we blij.
