Een goed blues nummer gaat over verloren liefdes, groot verdriet of een triest leven. In ons geval gaat het over de pijnen die we voelen voor, tijdens en na de wedstrijden. Het besef dat ons leven zich afspeelt op een veldje ergens achter in Boelenslaan op zaterdagmiddag om 17:00 uur. Weinig tot geen toeschouwers, een barman die verveeld voor zich uit kijkt en denkt: wat zijn ze daar in vredesnaam aan het doen op het veld. Dan weet je dat het tijd is voor de Feel Good Blues.
Rationeel weten we, dit is het en beter wordt het niet. Maar in onze fantasieën is dit heel anders……………Dan spelen we voor volle tribunes, laten we oogstrelend spel zien en gaat er een orgasme van genot door het publiek heen na weer een weergaloos samenspel van vakken die aanvallen vakkundig afronden in een prachtig doelpunt. De KNKV is samen met het Olympisch comité bij ons aan het kijken omdat wij, It Fean 3, promotie team van de KNKV, bepalen of dat korfbal olympisch wordt!
Stel je eens voor, niet het Nederlands team, maar It Fean 3 gaat naar de Olympische Spelen als demonstratie sport. Nog even de vraag of korfbal naar de winterspelen of zomerspelen moet. De zaal is ook wel lekker en de complete olympische ploeg is niet zo groot, dus het worden de winterspelen in Beijing.
Ik stel me dit zo voor, eerst vrij vragen bij onze werkgevers, dit wordt een dingetje. Dan nog erger, de medische keuring. De eerste vraag: heeft u ook ergens last van. Nou, daar gaan we. Enig overgewicht, slechte knieën, verstopte neus, wintertenen en een vrouw die ook mee gaat. Wonderwel kom ik toch door de keuring. We krijgen allemaal een prachtig olympisch tenue en daar gaan we op ons schoolreisje. In het vliegtuig onderweg naar Beijing. Heel veel uren in een te krap stoeltje en niet eens bij het raam, want daar moet natuurlijk Sven Kramer zitten, boegbeeld van het olympisch schaatsteam. Het valt mij op dat hij niet eens zo groot is. Ik ben groter en heb bredere bovenbenen! Voordeel is wel dat we in het Fries kunnen spreken. Maar je ziet hem denken….. wie zijn deze mensen? En ik moet ook zeggen, de dames van mijn team gedragen zich ook als schoolmeisjes op hun eerste schoolreisje, totdat Gea zegt: Wer kin ik in sigaret smoke? Doodse stilte in het vliegtuig. De topsporters kijken elkaar aan en ziet je ze denken……….u mag het zelf invullen!
Maar onze captain, Der Peter redt de dag met een vleugje humor: Krekt hjir, iepenje gewoan in finster.
De lange rit begint toch pijntjes op te leveren. Er moet vaak een sanitaire activiteit gedaan worden en het humeur wordt er ook niet beter op. Peter Steffen, nog steeds in zijn Bob de Bouwer tenue en nog licht aangeschoten, had zijn huwelijksreis toch wat anders gezien. Twee weken, ik noem het maar knutselen voor de jonge lezers, met zijn Marijke en in plaats daar van moet hij 3 weken korfballen. Want natuurlijk zitten wij in de finale, vraag is alleen: wordt België of Taiwan de tegenstander?
Uiteindelijk toch in het hotel aangekomen, onze eerste maaltijd, chinees met stokjes. Helaas krijgen we er niet een chinees biertje bij, gewoon lekker koud en een 2 vingers dikke schuimkraag.
De volgende dag wordt het serieus, er moet getraind worden! Maar voordat het zover is, zijn er alweer de eerste afmeldingen, geen uitleg, gewoon: ik ben er niet. Met 7 man op de training doen we een alternatief partijtje en eindigen met afschieten, leuk man!
Dan de wedstrijden: de voorrondes tegen dubieuze en onbekende tegenstanders. We zitten in een poule met: Nieuw Guinea, Wit Rusland en Noord Korea. De wedstrijden worden redelijk gemakkelijk gewonnen, behalve tegen Noord Korea zit er toch wat spanning op. Een tegenstander die niet lacht en heel hard werkt en je kunt duidelijk zien dat ze strijden voor de eer van hun grote leider: Kim Jong-Un. Uiteindelijk door een listige omdraaibal van Sietse winnen we met 16-15 en de halve finale is bereikt en daar wacht onze grote rivaal België! Dit is een wedstrijd en eigenlijk al de finale, op 24-24 is het Jenco die in een alles of niets poging de winnende maakt…… blijdschap en vreugde valt over ons heen en vol emoties, ja we janken. Snel gaan we naar de finale waar Taiwan op ons wacht. Een kleine en snelle tegenstander die eigenlijk te goed is voor ons. Maar ja, wij hebben lengte en zo spelen we ook. Kempenaar onder de korf en schieten. De Taiwanezen hebben geen antwoord en de finale wordt met 1-0 gewonnen door een doelpunt van Hester. Korfbal is op de kaart gezet. Tribunes zaten vol. Thuis gekomen is de Elfsteden route afgezet en varen wij op een skûtsje de route af waar honderdduizenden mensen ons bejubelen en bewonderen. Maxima persoonlijk riddert ons in de naam van de Koning tot ridder in de orde van Oranje Nassau en financieel hoeven we nooit meer te werken………… wat een verhaal.
Opeens voel ik een por in mijn zij, en ik hoor iemand roepen: ”Wekker wurde, op bed jong, hast wer tefolle dronken yn’e kantine”. Ineens is daar weer de harde waarheid! Niks olympisch, vandaag gewoon It Fean 3 – Flamingo’s 4, met als hoogtepunt het debuut van Junior Niels Oegema, die ook wist te scoren op een achteraf veldje in Boelenslaan. Er werd wel gewonnen met 18-11 en is de titel officieus een feit. The Feel Good Blues gaat gewoon door, met of zonder Sven Kramer maar met mijn team, of ik er nu wel of niet was vandaag.
Whoa! I Feel good, I know that I would now.
I feel good, I know that I would, now.
So good, so good I got you…………It Fean 3
Uw razende reporter.
